معنی سراب کنگاور

فش

کنگاور. [ک َ وَ] (اِخ) مرکز بخش کنگاور و در 96هزارگزی کرمانشاهان و 90هزارگزی همدان کنار راه شوسه ٔ روی تپه واقع شده است. مختصات جغرافیایی آن به شرح زیر است: طول 47 درجه و 57 دقیقه، عرض 34 درجه و 30 دقیقه و ارتفاع آن از سطح دریا 1467 گز است. کنگاور یکی از آبادیهای قدیم کشور بوده که اکنون نیز آثار ابنیه ٔ باستانی آن از قبیل ستون و سرستون دو قسمت جنوبی قصبه، در محله ٔ معروف به گچ کن و امام زاده دیده می شود. سکنه ٔ شهر در حدود 6000 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5). و رجوع به ایران باستان ص 151 و جغرافیای غرب ایران ص 73 و 74 و 225 و 269 و 270 شود.

کنگاور. [ک َ وَ] (اِخ) نام شهری بود میان همدان و کرمانشاهان و آن را عرب وقتی قصراللصوص نام کرده که دزدگاه شده بود و در زمان پرویز بس آباد بود و در آن قصری بود از قصور پرویز که یکصد ذرع ارتفاع داشت و عمارت آن تمامی از سنگ بود. چنانکه یک پارچه سنگ به نظر می آمده است. (از انجمن آرا) (از آنندراج). یکی از بخشهای شهرستان کرمانشاهان است. این بخش در شمال خاوری شهرستان واقع شده و در حدود آن به شرح زیر است: از طرف شمال بخش اسدآباداز شهرستان همدان. از طرف خاور شهرستان تویسرکان. از طرف جنوب دهستان خزل شهرستان نهاوند. از طرف باختربخش صحنه ٔ شهرستان کرمانشاهان. قراء مهم بخش در چهار دره به شرح زیر واقع شده است: 1- دره ٔ خرم رود. 2- دره ٔ سراب فش. 3- دره قره گزلو. 4- دره ٔ سریان. بخش کنگاور از نظر تقسیمات بخشداری چهار دهستان به ترتیب از یک الی چهار تشکیل شده است. جمع قراء بزرگ و کوچک بخش 65 آبادی است. جمعیت آن در حدود 22هزار تن است.دیگر قراء مهم بخش عبارتند از: فش، گودین، قارلق، سلطان آباد، قزوینه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

سراب.[س َ] (اِخ) مشهور به سراب فش. دهی است از دهستان کنگاور بخش کنگاور شهرستان کرمانشاه. واقع در 12 هزارگزی شمال باختری کنگاور. هوای آنجا سرد و معتدل است و دارای 210 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه ٔ مهم سراب تأمین می شود. محصول آنجا غلات آبی و دیمی و میوه، چغندرقند. شغل اهالی زراعت، جاجیم و قالیچه و جوال بافی. راه آن مالرو است. از طریق خسروآباد گردکانه اتومبیل می توان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

سراب. [س َ] (اِخ) ده مخروبه ای است از دهستان براآن بخش حومه ٔشهرستان اصفهان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).

سراب. [س َ] (اِخ) مرکز شهرستان سراب که یکی ازشهرستانهای استان سوم کشور است. این شهر در 124 هزارگزی خاور شهر تبریز در جلگه و مسیر شوسه ٔ تبریز به اردبیل واقع است. از بناهای تاریخی این شهر مسجد جامعی است که تاریخ بنای آن بدوره ٔ خلافت عمر می رسد. مختصات جغرافیایی شهر سراب بشرح زیر است: طول 47 درجه و34 دقیقه و 33 ثانیه. عرض 37 درجه و 57 دقیقه و 59 ثانیه. ارتفاع آنجا از سطح دریا 1700 گز است. اختلاف ساعت با طهران 15 دقیقه و 20 ثانیه یعنی ساعت 12 ظهرسراب ساعت 12 و 15 دقیقه و 20 ثانیه ٔ تهران است. شهرستان سراب دارای چندین خیابان است و دارای 700 باب مغازه در اطراف خیابانهای مزبور است که تعدادی نیز در بازارچه واقع شده اند. شهر سراب از نظر شهربانی دارای یک بخش مرکزی و جمعیت آن در حدود 14820 تن است. دارای دبیرستان و دبستان پسرانه - دخترانه میباشد. کارخانه های شهر سراب عبارتند از کارخانه ٔ برق که روشنائی شهر را تأمین مینماید و کارخانه ٔ آردسازی. از نظر بهداشتی در شهر سراب یک بیمارستان 12 تختخوابی وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4):
ای چرخ عنانم ز سفر هیچ متاب
نانم ز سرندیب ده آبم ز سراب.
مجد همگر (از «از سعدی تا جامی » ص 141).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان سوسن بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز واقع در 18 هزارگزی خاور ایذه. هوای آنجا معتدل و دارای 65 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت است.راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان کرانی شهرستان بیجار واقع در 18 هزارگزی شمال حسن آباد سوگند و 4 هزارگزی شمال قورت دره. هوای آنجا سرد و دارای 600 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آنجا غلات، لبنیات، مختصر انگور و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان، قالیچه و جاجیم بافی. راه آنجا مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان هنام و بسطام بخش سلسله ٔ شهرستان خرم آباد واقع در 19 هزارگزی جنوب الشتر و 6 هزارگزی خاور راه شوسه ٔ خرم آباد بکرمانشاه. هوای آن سرد و دارای 180 تن سکنه است.آب آنجا از چشمه ها تأمین می شود. محصول آنجا غلات، لبنیات، حبوب، پشم. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان اواوغلی بخش حومه ٔ شهرستان خوی واقع در شش هزاروپانصدگزی شمال خاوری خوی و سه هزاروپانصدگزی خاور شوسه ٔ خوی به ماکوه هوای آن معتدل و دارای 685 تن سکنه است. آب آنجا از جویبار ربط و پارچی تأمین می شود. محصول آنجا غلات، پنبه، زردآلو و شغل اهالی زراعت است. صنایع دستی مردم آنجا جوراب بافی است. از راه ارابه رو آدیامان می توان اتومبیل برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان چالان چولان شهرستان بروجرد واقع در 13 هزارگزی جنوب باختری بروجرد و 4 هزارگزی خاور راه شوسه ٔ بروجرد. هوای آنجا معتدل و دارای 142 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین می شود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت. راه شوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان خدابنده لو از بخش قروه ٔ شهرستان سنندج واقع در 6 هزارگزی شمال خاوری گل تپه و 6 هزارگزی خاور شوسه ٔ همدان به بیجار. هوای آنجا سرد و دارای 550 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین می شود. محصول آن غلات، انگور و انواع میوه ها، حبوب، و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو و در تابستان از طریق گل تپه اتومبیل می توان برد. مزارع غار صادق، اوج بلاغ و مزرعه ٔ محمدمرادبلاغ جزء این ده است. آب مزرعه ٔ غار صادق از غاری که در کوه جنوبی آبادی واقع است تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان بهی بخش بوکان شهرستان مهاباد واقع در 34 هزارگزی شمال خاوری بوکان و چهار هزار و پانصد گزی خاور شوسه ٔ بوکان بمیاندوآب. هوای آن معتدل و دارای 532 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین می شود. محصول آنجا غلات، توتون، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی جاجیم بافی. راه ارابه رو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

سراب. [س َ] (اِخ) دهی است از دهستان ییلاق بخش حومه ٔشهرستان سنندج واقع در 36 هزارگزی خاور سنندج و 4 هزارگزی شمال شوسه ٔ سنندج به همدان. هوای آنجا سرد و دارای 495 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین می شود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است.صنایع دستی زنان قالیچه و جاجیم و گلیم بافی است. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

کنگاور کهنه. [ک َ وَ ک ُ ن َ] (اِخ) دهی از دهستان خزل است که در شهرستان نهاوند واقع است و 608 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

560